kleine stapjes vooruit in plaats van grote sprongen moeten maken

“Ik kan niet meer, het lukt me toch niet” Ze buigt haar hoofd terwijl ze dit zegt en begint te snikken. Zo zat mijn klant afgelopen week tegenover me. Ze is halverwege het coachtraject neem de regie. Ze begon vol goeie moed en wist bij de eerste sessie heel goed te verwoorden wat ze eigenlijk graag wilde. En nu zit ze gebroken in elkaar gedoken tegenover me. 

Ik voel met haar mee. Want deze situatie, dit gevoel van falen, deze frustratie herken ik. “Ik weet wat ik wil, maar ik heb er gewoon de tijd niet voor. Er ligt zoveel op mijn bord wat dagelijks moet dat ik blij ben als ik rond 21.30 uur op de bank plof.”  

“En toch geloof ik dat je het kan”  is mijn reactie op haar tranen. Waar het mis gaat is de aanpak. 

Superwomen

Vergelijk het met superwomen, of een andere superheld die je gaaf vind. Die had ook niet in een dag haar krachten onder controle. Ze ontdekte ze, begon ze te gebruiken, ging op haar bek, meerdere malen maar stond steeds weer op en ontwikkelde zich op die manier. 

Zo werkt het voor mij, voor mijn klant en voor jou ook. Dromen zijn fantastisch. Ik daag mijn klanten altijd uit om zo groots mogelijk te dromen. Zoals mijn eigen coach altijd zegt: het moet zo spannend zijn dat je er buikpijn van krijgt maar nog net geen maagzweer. De valkuil van groots dromen is dat je ook grote sprongen wilt maken en dan verzand in een verwoede poging die niet lukt. 

De andere kant is dat je blijft dromen, nooit stappen neemt en je droom daarom niet uitkomt. Maar dat is inspiratie voor een ander blog. 

Grote sprongen willen maken om grote dromen uit te laten komen. Dat is op dit moment het struikelblok van mijn klant. Niet omdat het onmogelijk is maar omdat het “gewone” leven je inhaalt en je in beslag neemt. En de frustratie van falen, zorgt er nu voor dat ze haar dromen op wil geven. En dat is wat ik niet laat gebeuren. 

Voel 

Wat ik op zo’n moment altijd doe, is stilstaan bij wat er is. Voelen wat er gebeurd in je lichaam, in je hoofd en met je emoties. De bovenlaag is bijna altijd frustratie en verdriet maar daaronder zit  angst verstopt. En dat is exact waar ik heen wil.

 Superwomen was ook niet in één dag superwomen. Haar krachten groeiden doordat ze ze ging gebruiken, op haar bek ging en weer opstond. Zij draaide haar angst om te falen om naar een uitdaging, een drive om het nog harder t en opnieuw e proberen. En dat is exact wat jij en ik ook kunnen doen.

Stap voor stap

Je vol ergens in storten zonder plan, werkt namelijk niet. Het is belangrijk om van een droom een plan te maken en daarmee de grote sprongen in kleine stapjes te verdelen. Kleine stapjes zijn gemakkelijker te zetten en te integreren in je leven. Het is gemakkelijker om iedere dag een klein stapje vooruit te zetten. Net zo lang tot die kleine stapjes routine geworden zijn en je weer een volgende grotere stap zet. Stap voor stap kom je zo dichter bij je doel, jouw droom.  Maar dan zonder de frustratie en angst van het gevoel hebt dat je faalt.

En natuurlijk zal je tegenslagen tegenkomen. Maar als je een tegenslag krijgt bij een klein stapje is het gemakkelijker om op te staan, het stof van je af te kloppen en weer door te gaan. 

Nou ben ik heel benieuwd als jij dit leest welk klein stapje jij vandaag nog kunt zetten om dichter bij jouw droom te komen. Wil je het met me delen?