Moederschap, vergeet je eigen zuurstofmasker niet

“Ik weet niet hoe ik de vakantie door moet komen”. Ze snikt met lange uithalen door de telefoon. “Ik wil alleen maar slapen maar het voelt alsof mijn hoofd maar doorgaat”. Ik luister naar de woorden die ze zegt en voel hoe het water haar aan de lippen staat. Hoe moe en op ze is. Ik voel hoe ze vecht tegen de paniek die diep vanuit haar omhoog kruipt. Dit was niet het enigste telefoongesprek vorige week maar zo had ik meerdere klanten aan de telefoon. Wat is dat toch met ons single moeders. We zijn mama, coach, kok, mental supporter, cheerleader, schoonmaakster, chauffeur naast onze gewone baan en soms zelfs papa en mama in een. We doen alles voor onze prinsjes en prinsesjes, maar de keerzijde hiervan is dat we gigantisch goed zijn in door blijven gaan, blijven staan ook als het water aan onze lippen staat. Als je een single moeder vraagt hoe het gaat, geeft ze je haar mooiste smile en zegt “goooeeeddd”. Ja echt ook met zo’n uithaaltje aan het einde. En ik weet dat de niet single moeders nu waarschijnlijk reageren dat het voor hen niet anders is. Maar tijdens vakanties wordt er een groot verschil zichtbaar. Als single moeder kun je niet in wisseldiensten thuis-werken of s avonds na een dag indoorspeeltuin hell een time-out nemen omdat je partner al voor het eten gezorgd heeft en de kids op bed legt. Je moet door. Er bestaat geen wisseldienst in de zorg van de kinderen als je hem alleen draagt. En daar schuilt het gevaar, waardoor ik vorige week meerdere klanten snikkend aan de lijn had. Je gaat voor de kids, maar ten koste van jezelf.

Herken je dat?

Hier gaat het vaak fout bij alleenstaande moeders! Je staat er voor je kinderen, voor je baas, voor je vriendinnen maar daardoor loopt jouw energie emmertje langzaam leeg. De balans in jouw energie is kwijt. Er zijn zoveel dingen die moeten en van je gevraagd worden terwijl je lichaam allemaal signalen geeft datje rust moet nemen.

Ik moet hierbij altijd denken aan de vlieginstructies van de stewardess als je met het vliegtuig weggaat. Bij de demonstratie van de zuurstofmaskers wordt gezegd: zet eerst die van jezelf op en daarna pas die van jouw kinderen.

Want wat hebben jouw kinderen eraan als jij instort? Als jij zo druk bent om iedereens zuurstofmasker op te zetten dat je die van jezelf gewoon vergeet?

Precies, helemaal niets

Maar dat betekent dat je jezelf voorop mag zetten en tijd voor jezelf in moet plannen.

Ik schrijf niets nieuws, want eigenlijk weet je dit allang. Maar die signalen negeren is iets dat je juist zo goed kent. En al zolang volhoudt dat het eng is om hier iets in te veranderen.

JA, het vraagt een verandering van je. Een verandering die ik ook heb moeten maken. En elke verandering begint met een besluit. Ik gun je dat je dit besluit maakt: nu terwijl je dit leest. Dat je besluit om nu eindelijk eerst jouw eigen zuurstofmasker op te zetten. En adem te halen.

Ik weet uit eigen ervaring hoe eng en moeilijk dit is. Daarom geef ik ook rust in jouw hoofd trajecten. Zoals de naam al zegt een traject waarbij we eerst voor rust gaan zorgen. Symbolisch het zuurstofmasker op zetten zodat je adem kunt halen. Want als er rust in jouw hoofd komt, kun je in oplossingen gaan denken. Maar dat is de volgende stap.

Voor nu hoef je niet veel te doen, druk op de knop hieronder of laat een reactie achter en ik help je (symbolisch) jouw zuurstofmasker op te zetten door rust in jouw hoofd te creëren. De rest komt daarna wel.

P.S. mocht je nou twijfelen om wat voor reden, ga dan niet verder modderen maar vertel het me ook, dan kijken we samen naar de mogelijkheden